τα πίνουν παρέα και συζητάνε το
πρόβλημα που έχουν οι
περισσότεροι άνδρες με τις γυναίκες
τους: Την κρεβατομουρμούρα που
αντιμετωπίζουν, όταν αργούν να
γυρίσουν στο σπίτι.
Λέει λοιπόν ο Λάκης:
- Ρε συ, εγώ γυρνάω στο σπίτι,
μπαίνω στην γειτονιά με σβηστό το
αυτοκίνητο. Ανοίγω σιγά-σιγά την
πόρτα, δεν ανάβω κανένα φως,
περπατάω στις μύτες, γδύνομαι σιγά
σιγά, μπαίνω κάτω από τα
σκεπάσματα όσο πιο ήρεμα γίνεται
και τελικά ξυπνάει και αρχίζει την
μουρμούρα! Άσε, δράμα…
Ο Μήτσος πάλι, λέει με τη σειρά
του:
- Εγώ φίλε μου, μπαίνω στο στενό
της γειτονιάς με μπατιλίκια.
Παρκάρω με χειρόφρενο. Ανοίγω με
κλωτσιά την πόρτα, ανάβω όλα τα
φώτα, περπατάω σαν τσολιάς,
πετάω τα ρούχα μου στο κρεβάτι,
σηκώνω τα σκεπάσματα και μπαίνω
από κάτω και πριν προλάβει να
μιλήσει τής ψιθυρίζω τρυφερά στο
αφτί: «Σούλα, πάρε μου μια π@πα
μωρό μου!».
Ο Λάκης, με μια απορία
ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του,
τον ρωτάει:
- Κι αυτή τί…κάνει;
Κι απαντάει ο Μητσάρας:
πρόβλημα που έχουν οι
περισσότεροι άνδρες με τις γυναίκες
τους: Την κρεβατομουρμούρα που
αντιμετωπίζουν, όταν αργούν να
γυρίσουν στο σπίτι.
Λέει λοιπόν ο Λάκης:
- Ρε συ, εγώ γυρνάω στο σπίτι,
μπαίνω στην γειτονιά με σβηστό το
αυτοκίνητο. Ανοίγω σιγά-σιγά την
πόρτα, δεν ανάβω κανένα φως,
περπατάω στις μύτες, γδύνομαι σιγά
σιγά, μπαίνω κάτω από τα
σκεπάσματα όσο πιο ήρεμα γίνεται
και τελικά ξυπνάει και αρχίζει την
μουρμούρα! Άσε, δράμα…
Ο Μήτσος πάλι, λέει με τη σειρά
του:
- Εγώ φίλε μου, μπαίνω στο στενό
της γειτονιάς με μπατιλίκια.
Παρκάρω με χειρόφρενο. Ανοίγω με
κλωτσιά την πόρτα, ανάβω όλα τα
φώτα, περπατάω σαν τσολιάς,
πετάω τα ρούχα μου στο κρεβάτι,
σηκώνω τα σκεπάσματα και μπαίνω
από κάτω και πριν προλάβει να
μιλήσει τής ψιθυρίζω τρυφερά στο
αφτί: «Σούλα, πάρε μου μια π@πα
μωρό μου!».
Ο Λάκης, με μια απορία
ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του,
τον ρωτάει:
- Κι αυτή τί…κάνει;
Κι απαντάει ο Μητσάρας:
- Τί να κάνει; Κάνει πως κοιμάται…
