Αγαπημένε μου… Αν δε το κατάλαβες, έφυγα… Τα πράγματά μου τα πήρα. Τα πράγματά σου τα…έκαψα. Ελπίζω η φωτιά να μην εξαπλώθηκε στο διαμέρισμα της μάνας σου, αν και δεν κατάφερα να βρω έναν ικανοποιητικό λόγο γιατί να μην το κάνει. Ακόμα, λυπάμαι -ειλικρινά- που πασάλειψα τον Ρόμπιν με φελιζόλ. Είχα πιει. Σου άφησα πάντως μερικά ρούχα να φορέσεις , αν και καταλαβαίνω ότι θα δυσκολευτείς να τα βγάλεις από την λεκάνη. Συγνώμη. Τα βιβλία σου τα έδωσα για ανακύκλωση. Τα CD ήταν τόσο άθλια που αποφάσισα να τα αφήσω. Τα βινύλια τα χαράκωσα, αλλά, έτσι κι αλλιώς δεν έχεις πλέον πικάπ. Μετά τον τελευταίο μας τσακωμό σκέφτηκα σοβαρά την σχέση μας και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είσαι μεγάλος μ@@@@@ς. Έχεις την ευγένεια, την λεπτότητα, την εξυπνάδα και την ευαισθησία ενός πλάσματος που η μοίρα αποφάσισε ότι μπορεί να επιζήσει και χωρίς αυτά. Φυσικά αυτά λένε κάτι και για μένα που έμεινα μαζί σου τους τελευταίους 2 μήνες: Ότι έμενα με ένα μ@@@@α. Τουλάχιστον το σεξ τους τελευταίους μήνες ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Σε αυτό βοήθησαν οι φίλοι σου. Μην στεναχωριέσαι, θέλω να ξέρεις ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από ηλίθιες τσ@@@ες, ικανές να αντέξουν έναν μ@@@@α σαν κι εσένα. Αρκεί να είσαι ο εαυτός σου. Σαφέστατα, αντίο! Υ.Γ. 1 Ελπίζω να τρως ακόμα τα νύχια σου. Πότισα το γράμμα με ούρα που πήρα απ το νοσοκομείο. Μην ανησυχείς, η σύφιλη θεραπεύεται. Το ίδιο και οι μύκητες. Υ.Γ. 2 Όχι όμως και η ηπατίτιδα C. Υ.Γ. 3 Σε περίπτωση που θα θελήσεις να κάνεις κάτι το ρομαντικό, κουτό και ανώφελο, όπως το να ψάξεις να με βρεις, πρέπει να σου πω ότι τα λεφτά που μου άφησες για να πληρώσω το ενοίκιο τα έδωσα σε δύο τύπους για να σου σπάσουν τα πόδια. Λυπάμαι αλλά είχα μείνει άφραγκη. Υ.Γ. 4 Η κυρία Μπέλα με ρώτησε τι συμβαίνει και της είπα ότι σε συνέλαβε η αστυνομία για παιδεραστία. Καλύτερα να σταματήσεις τα ιδιαίτερα στις κόρες της. Τώρα μπορείτε να διαβάσετε και την απάντηση ΕΚΕΙΝΟΥ Αγαπημένη μου, Tο είχα ψυλλιαστεί ότι θα φύγεις εδώ και καιρό, απ' όταν αποφάσισες να διακόψεις το πρόγραμμα απεξάρτησης από το αλκοόλ... είχες τελειώσει όλα τα ποτά στο σπίτι, την κολώνια και το άφτερ σέιβ μου. Κατάλαβα ότι έφυγες γιατί ξεβρόμισε το σπίτι... κοίταξα κάτω από το κρεβάτι και είδα ότι τα ρούχα σου έλειπαν. Έφυγες βιαστικά και ξέχασες να απενεργοποιήσεις το σύστημα πυρόσβεσης, με αποτέλεσμα τα πράγματά μου να είναι λίγο βρεγμένα αλλά εντάξει. Ποιος είναι ο Ρόμπιν; Εγώ δεν είχα ποτέ κατοικίδιο. Προφανώς, μέσα στη ζάλη σου από το ποτό ξέσπασες επάνω σε κάποιο αδέσποτο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έριξες τα πρόχειρα ρούχα της κηπουρικής στη λεκάνη, αλλά δεν το βρήκα και τόσο σημαντικό. Σημαντικό είναι ότι άδειασε επιτέλους η βιβλιοθήκη από τα Cosmopolitan που θεωρούσες Βίβλο της γυναίκας. Όσο για τους δίσκους μου, ξέχασες ότι τους έχω μεταφέρει εδώ και καιρό σε mp3; Αν θυμηθείς, στο τελευταίο πάρτι είχαμε χρησιμοποιήσει τα CD για σουβέρ και τα βινύλια για να σερβίρουμε καναπεδάκια. Χαίρομαι πολύ για τους συλλογισμούς σου, και ελπίζω να δεις κι εσύ κάποτε το video που τράβηξα όταν έπαιρνες ναρκωτικά και έκανες παρτούζα με τους υποτιθέμενους φίλους μου. Ήταν η πρώτη μου παραγωγή π*ρνό με ερασιτέχνες ηθοποιούς που σου τους γνώρισα σαν φίλους μου. Λυπάμαι που έφυγες χωρίς να πάρεις και εσύ την αμοιβή σου... που θα ήταν αρκετή με δεδομένο ότι το βίντεο το πούλησα για 20.000 δολάρια. Δεν στεναχωριέμαι, πάντως. Θα βρω άλλη πρωταγωνίστρια για το επόμενό μου βίντεο... έχω αρχίσει ήδη τις συνεντεύξεις. ΥΓ1,2. Ελπίζω να ξεμεθύσεις σύντομα και να συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που μου έστειλες ήταν e-mail. Είμαι περίεργος να μάθω πού έριξες τα ούρα. PS 3. Τα λεφτά που σου έδωσα ήταν της Μονόπολης, αλλά με το μονοψήφιο IQ σου δεν περίμενα να καταλάβεις
Εταιρία ψάχνει να προσλάβει τον πιο αισιόδοξο άνθρωπο...
μετά από πολλά βιογραφικά και συνεντεύξεις καταλήγει σε 3 υποψήφιους στους οποίους κάνει την εξής ερώτηση: Τι θα θέλατε να πουν για εσάς στην κηδεία σας.
Λέει ο πρώτος : - Να σηκωθεί κάποιος και να πει: O Παύλος έζησε μια γεμάτη ζωή, είχε μόνο φίλους που όλοι τον αγαπούσαν και θα μας λείψει όσο κανένας άλλος.
Λέει ο δεύτερος: - Να σηκωθεί κάποιος και να πει: O Νίκος ήταν ένα παράδειγμα πατέρα, συζύγου, αδελφού. Ένας σωστός οικογενειάρχης με αρχές, άριστος στην δουλειά του παράδειγμα προς μίμηση.
Λέει και ο τρίτος: - Να σηκωθεί κάποιος και να πεί: Ρε σεις ο Παναγιώτης ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ!!!
Πάει ο Μπάμπης στα μπουζούκια και βλέπει τον Σωκράτη τον Κόκκαλη.
Τον πλησιάζει και του λέει:
- Κύριε Κόκκαλη, θέλω να μου κάνετε μια μεγάλη χάρη. Να, περιμένω την κοπέλα μου και θα ήθελα να την εντυπωσιάσω. Μπορείτε όταν έρθει να περάσετε μπροστά από το τραπέζι μας και να μου πείτε: - Για σου ρε Μπάμπη παλιόφιλε μου; - Aσε μας ρε φίλε. Και που σε ξέρω εγώ;
- Έχετε δίκιο Κύριε Κόκκαλη. Δεν με ξέρετε, μια εξυπηρέτηση θέλω ο φτωχός. Δεν σας κοστίζει τίποτα και για μένα σημαίνει πολλά. Η κοπέλα μου θα με πάρει από καλό μάτι για τις γνωριμίες που έχω. Αφού τον έπρηξε ο Μπάμπης τελικά ο κος Κόκκαλης ενέδωσε... - Ωραία, θα σου κάνω τη χάρη. Κάτσε στο τραπέζι σου και όταν έρθει, μετά από λίγο θα περάσω.
- Χίλια ευχαριστώ κύριε Κόκκαλη! Με σώζετε! Κάθεται λοιπόν ο Μπάμπης και λίγο αργότερα έρχεται και η κοπέλα του. Τους πλησιάζει ο Σωκράτης που λέτε και λέει:
- Για σου ρε Μπάμπη! Τι κάνεις φίλε μου; Και του απαντάει ο Μπάμπης:
- Αϊ γ---σου ρε μ----α, πάλι δανεικά θέλεις;
Ένα πρωί πλησιάζει στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς ένας τύπος
καβάλα σε ένα ποδήλατο. Στους ώμους του κρέμονται δύο σάκοι.
- "Επ, που πάς εσύ", τον ρωτάει με καχυποψία ο φύλακας. "Τι έχεις μέσα στους σάκους;" - "Άμμο", απαντάει ο τύπος.
- "Τι άμμο και μαλ***ες μου λες. Χθεσινός είμαι; Κατέβα αμέσως για έλεγχο." Κατεβαίνει αυτός και αρχίζει να ψάχνει ο τελωνιακός μέσα στην άμμο. Μετά από δύο ώρες ψαξίματος δε βρίσκει τίποτα και αφήνει τον τύπο να περάσει.
Την άλλη μέρα το πρωί η ίδια δουλειά. Ο τύπος με το ποδήλατο πλησιάζει, το σταματάει ο τελωνιακός, του παίρνει τους σάκους και μετά από τέσσερεις ώρες επίμονου ψαξίματος τον αφήνει να περάσει.
Την τρίτη μέρα να σου πάλι ο τύπος, καβάλα στο ποδήλατο με τους δύο σάκους να κρέμονται στου ώμους του. - "Ρε γ**ώτο, πάλι εσύ; Τι θα γίνει με την περίπτωση σου; λέγε τι κουβαλάς μέσα στους σάκους." - "Άμμο." - "Καλάααα... Κατέβα για έλεγχο." Έξι ώρες παιδευόταν ο τελωνιακός. Εξέτασε την άμμο κόκκο προς κόκκο αλλά τίποτα.
Επί έξι μήνες, κάθε πρωί ο τύπος ερχότανε, έπινε τον καφέ του όσο ο τελωνιακός ξεσκιζότανε να βρει κάτι μέσα στην άμμο και πέρναγε απέναντι καβάλα στο ποδηλατάκι του με τους δυο σάκους άμμο. Μέχρι στο χημείο του κράτους είχε στείλει την άμμο ο τελωνιακός μπας και βρει τίποτα ύποπτο αλλά τίποτα. Κόντευε να τρελαθεί. Ένα πρωί δεν άντεξε και του λέει:
- "Άκου να δεις φίλε, δεν αντέχω να σε ψάχνω άλλο. Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά, κι εγώ σου υπόσχομαι ότι ούτε θα σε συλλάβω, ούτε θα σε πειράξω, ούτε τίποτα." - "Εντάξει." - "Κάνεις λαθρεμπόριο;" - "Κάνω." - "Και τι διάολο βγάζεις λαθραία απ` τη χώρα τόσο καιρό;"
- "Ποδήλατα."
Είναι ο τύπος και ψάχνει
να παρκάρει στη Μιχαλακοπούλου εδώ και 3 τέταρτα.
Ξενερωμένος εντελώς πια κι αφού έχει ρίξει διάφορα «γαλλικά» από τα νεύρα του, αρχίζει: 'Θεέ μου... σε παρακαλώ... βοήθησε με να βρω πάρκινγκ.
Δεν αντέχω άλλο. Κι εγώ, παρόλο που ήμουν τόσα χρόνια άπιστος, θα κάνω τα πάντα για σένα. Θα αλλάξω, θα πηγαίνω κάθε Κυριακή στην εκκλησία.
Σε παρακαλώ Θεούλη μου, κάνε μόλις στρίψω στην γωνία να έχει μια θεσούλα.
Σε παρακαλώ...' Μόλις στρίβει λοιπόν στην γωνία, να σου η θεσούλα ελεύθερη.
Κοιτάζει ο τύπος τον ουρανό και λέει: 'Αστο μεγάλε ...βρήκα'
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)