Σε λεωφορείο..


-Νεαρέ να κάτσω διότι με πονάν τα
πόδια;
-Γιαγιά, εσύ νέα σηκωνόσουν να
κάτσουν άλλοι;
-Ναι!
-Γι αυτό τώρα σε πονάν τα πόδια.

Ένας τσοπάνης αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα



να δει πως είναι επιτέλους η μεγαλούπολη. Πάει σε ένα ξενοδοχείο και νοικιάζει ένα δωμάτιο. Το βράδυ που κοιμόταν, ξαφνικά εμφανίζονται δυο γκόμενες από το σκοτάδι και αρχίζουν να τον χαϊδολογούν, χωρίς να έχει άλλη επιλογή ο τσοπάνης, τι να κάνει, τις πηδάει.
Την άλλη μέρα πάει στη ρεσεψιόν να πληρώσει για το δωμάτιο.
- «Τι χρωστάω;» λέει ο Βλάχος.
- «Χρωστάς;», λέει ο υπάλληλος, «πάρε και 30 χιλιάρικα!». Ξαφνιασμένος ο τσοπάνης πηγαίνει στο χωριό για να πει τι του έτυχε στην πρωτεύουσα. Πηγαίνει στο καφενείο και λέει με υπερηφάνεια τι του είχε συμβεί, όμως κανείς δεν τον πίστευε. Λέει ο Βλάχος αφού δε με πιστεύετε στείλτε το δήμαρχο στην Αθήνα στο ίδιο ξενοδοχείο να διαπιστώσει αν είναι αλήθεια τα λεγόμενα μου.
Πράγματι πάει ο Δήμαρχος στο ίδιο μέρος. Το βράδυ που κοιμόταν πετάγονται μέσα απο το σκοτάδι δύο γκομενάρες και τον χαϊδολογάνε. Τι να κάνει ο άμοιρος (αν και παντρεμένος) τις πηδάει. Πάει να πληρώσει την άλλη μέρα:
Δήμαρχος: «Τι χρωστάω;»
Υπάλληλος: «Χρωστάς;», «Πάρε και 30 χιλιάρικα».
Ενθουσιασμένος ο δήμαρχος πάει και λέει τα νέα στο καφενείο του χωριού, μα και πάλι κανείς δεν τον πίστευε. Αγανακτισμένος ο δήμαρχος λέει:
- «Αφού δε με πιστεύετε στείλτε τον παπά του χωριού».
Με τα χίλια ζόρια τον ψήνουν τον παπά και πάει (σίγουρος για το αντίθετο απο τα λεγόμενα) πάει στο ίδιο ξενοδοχείο. Το βράδυ που κοιμάται πετάγονται δύο γυναικάρες τον χαϊδολογάνε. Τι να κάνει ο παπάς υποκύπτει ενώπιον του Κυρίου. Την άλλη μέρα πάει να πληρώσει:
Παπάς: «Τι χρωστάω τέκνον μου;
Υπάλληλος: «Χρωστάς;», «Πάρε και 100 χιλιάρικα.»
Παπάς: «Μα γιατί τέκνον μου εμένα μου έδωσες 100 χιλιάρικα και στους άλλους δύο που ήρθαν 30;» και απαντάει ο υπάλληλος:
- «Τι να κάνουμε πάτερ, πρώτη φορά γυρνάμε τσόντα με παπά».

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο.


Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
-Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι” αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Παπακωνσταντίνου (Υπουργό Οικονομίας):

- Γιώργο, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Παπακωσταντίνου λέει:
- Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
- Τι λε ρε Παπακωνσταντίνου, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.
Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Παπακωνσταντίνου:
- Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
- Οοοοοχι ρε Παπακωνσταντίνου. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
- Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
- Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Γιώργο, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
- Γιατί;;;;;;;
Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Masters ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.

Πάει ένας πόντιος, ο Κωστίκας, στην Παναγία του Σουμελά και προσεύχεται μπροστά στην εικόνα.


- Αχ Παναγιά μου, σε παρακαλώ κάνε με να κερδίσω στο λόττο 5.000.000 και θα προσφέρω 500.000 στο ναό σου.
Περιμένει γύρω στις δυο βδομάδες κι αφού βλέπει πως δεν κερδίζει πηγαίνει ξανά στο ναό.
- Αχ Παναγία μου κάνε κάτι είμαι πνιγμένος στα χρέη, τα παιδιά μου πεινάνε. Κάνε με σε παρακαλώ να κερδίσω στο λόττο 50.000.000 και θα προσφέρω τα πέντε στο ναό σου.
Αλλά και πάλι δεν κέρδισε τίποτα. Πάει ξανά:
- Αχ Παναγία μου σε παρακαλώ, κάνε με να κερδίσω στο λόττο 100.000.000 και θα προσφέρω τα δέκα στο ναό σου.
Την ώρα που πάει να φύγει ακούει μια φωνή:
- Κωστίκαααααα.
Κοιτάζει γύρω του δεν βλέπει κανένα.
- Μπα η ιδέα μου θα “ναι, λέει και κάνει να ξαναφύγει.
Ακούει ξανά την ίδια φωνή:
- Κωστίκαααααα.
Κοιτάζει ξανά γύρω του δεν βλέπει κανένα και λέει:
- Ποιος με φωνάζει;
- Εγώωωωωω, η Παναγίιιιια.
Και διαπιστώνει ότι όντως του μιλούσε η εικόνα.
- Κωστίκαααααα.
- Ναι Παναγιά μου.
- Τι θα γίνει, θα το παίξεις επιτέλους αυτό το λόττο;

O καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία


που δεν μπορούσε να μιλήσει. Πριν από την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής :
- Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις.
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος ακόμα και αν λυσσομανούσε καταιγίδα. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής :
Αγαπητέ πάτερ,
Την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά.
Δεν χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου
Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο: «Χαίρε κεχαριτωμένη», όχι «Γεια σου πιπίνι».
Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς τους δεν ήταν νάνος.
Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ως «Ι.Χ. και Σία».
Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι «σκατορουφιάνος του κερατά» που είπες εσύ στους χριστιανούς.
Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα με αρνηθείς», δεν του είπε: «Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα μ” έχεις γράψει στ” αρχίδια σου».
Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας «Νονό».
Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάγκα γύρω από την εκκλησία.
Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.
Και τέλος, την λειτουργία την τελειώνουμε με «Αμήν», όχι με «Ολέ!»
Α! Ναι!! Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε «αδερφάρα» και «τραβεστί με μάξι» ήμουν εγώ!
Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.
Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος.