Έρχεται στην Αθήνα κάποιος από το χωριό του, με σκοπό να τακτοποιήσει κάποιες δουλειές.

Συναντάει ένα χωριανό του, που μένει πλέον μόνιμα στην πόλη.
- «Α! Κώστα μου», του λέει «θα έρθεις οπωσδήποτε σπίτι μου στη Γλυφάδα να τα πούμε.»

- «Εντάξει. Αν προλάβω να τελειώσω τις δουλειές μου, θα έρθω. αλλά πως;»

- «Ή από Συγγρού ή από Βουλιαγμένης», του απαντάει ο φίλος του.

Λοιπόν, αφού τελείωσε τις δουλειές του, ξεκινάει να πάει στη Γλυφάδα.
Φτάνοντας στις στήλες του Ολυμπίου Διός, ρωτάει έναν περαστικό:
- «Φίλε, πως θα βγω στη Συγγρού;»

- «Ααααα. Πολύ απλό αυτό.
Θα βάλεις ψηλοτάκουνα παπούτσια, θα βάψεις τα μαλλιά και τα χείλη σου, θα φορέσεις μια κοντή – προκλητική φούστα και θα βγεις.»

- «Καλά άστο φιλαράκι», του απαντάει. «Θα πάω από Βουλιαγμένης!»

Mε σταματά στις 2 το πρωί η αστυνομία...

- Καλημέρα σας, άδεια δίπλωμα ασφάλεια... που πηγαίνετε κύριε;;;
- Καλημέρα, ορίστε τα χαρτιά, πηγαίνω σε μια διάλεξη για την κατάχρηση του αλκοόλ και τις επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα όπως επίσης και για τις παρενέργειες του τσιγάρου στον οργανισμό μετά τις 10 το βράδυ...
- Μα τέτοια ώρα διάλεξη; Αν επιτρέπεται ποιος είναι ο ομιλητής; 
- ...η γυναίκα μου!!!

Ενα μελαγχολικο αλογο, καθοταν τουρλα ολημερις κ δεν ηθελε με τιποτα να σηκωθει.

Ο ιδιοκτητης του αλογου απελπισμενος, φωναζει τον κτηνιατρο.
-Ααα, ειναι πολυ σοβαρα, η μονη ελπιδα ειναι αυτα εδω τα φαρμακα τα οποια θα του τα δωσεις λιγες μερες. Αν δεν αντιδρασει προχωραμε σε ευθανασια.
Το γουρουνι στο ακουσμα αυτων, τρεχει στο αλογο:
-Σηκω! Αλιως θα εχεις κακα ξεμπερδεματα!
Αλλα το αλογο κουναει αρνητικα το κεφαλι με πεισμα... Τη δευτερη μερα, ο κτηνιατρος ξαναρχεται να ελεξει την κατασταση.
-Δεν αντιδραει, προτινω να περιμενουμε αλλη μια μερα,αν κ δε βλεπω καμια ελπιδα...
Το γουρουνι ξανατρεχει στο αλογο:
-Πρεπει να σηκωθεις, αλλιως θα μπλεξεις ασχημα!!
Το αλογο ομως τιποτα.. Την τριτη μερα, μη βλεποντας καμια αλαγη, ο κτηνιατρος αποφασιζει να βαλει τελος.
-Τραβα φερε την καραμπινα, ηρθε η ωρα να γλιτωσουμε το αμοιρο ζωο απ'τη ταλαιπωρια του. Το γουρουνι τρελαθηκε δεν ηξερε τι να κανει! Τρεχει απελπισμενο στο αλογο λεγοντας του:
-Αντεδρασε! Τελευταια ευκαιρια σε παρακαλω, αυτοι ειναι ετοιμοι να σε σκοτωσουν!..
Το αλογο τοτε σηκωνεται αποτομα κ κανει μερικα χοροπηδηματα κ αρχιζει να τρεχει ανεμελο! Ο ιδιοκτητης ο οποιος ειχε κ αδυναμια στο ζωο, ευτυχισμενος, λεει στον γιατρο:
-Σ'ευχαριστω, εκανες ενα θαυμα! Πρεπει να το γιορτασουμε, θα σφαξουμε το γουρουνι κ θα κανουμε ενα μεγαλο τραπεζι!!

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ
κοιτα παντα τη δουλεια σου...!!!

Ήταν ένας και έκανε κάμψεις στο πάρκο.

Ξαφνικά περνάει ένας γύφτος, τον κοιτάει και του λέει...

-Ε συ κει, αυτό που γκαμούσες έφυγκε!

Ο μικρός Τοτός τα πήγαινε πολύ άσχημα στην αριθμητική.

Οι γονείς του δοκίμασαν τα πάντα: Καθηγητές, σεμινάρια, ειδικά τμήματα για παιδιά με πρόβλημα στους αριθμούς, παιδοψυχίατρους, οτιδήποτε τέλος πάντων μπορούσαν.

Σε μια τελευταία προσπάθεια τον έβαλαν εσώκλειστο σ' ένα σχολείο Καθολικών. Μετά την πρώτη μέρα ο Τοτός γύρισε σπίτι μ' ένα πολύ περίεργο ύφος στο πρόσωπό του. Δεν φίλησε καν την μαμά του μπαίνοντας. Πήγε κατευθείαν στο δωμάτιό του και άρχισε να διαβάζει. Βιβλία και χαρτιά παντού γύρω του και αυτός βυθισμένος στη μελέτη. Η μητέρα του απόρησε. Τον φωνάζει κάποια στιγμή για βραδυνό και, με μεγάλη της έκπληξη, μόλις ο μικρός τελειώνει το φαγητό του, ξανατρέχει και κλείνεται στο δωμάτιό του για διάβασμα.

Αυτό συνεχίζεται για αρκετό καιρό και η μαμά προσπαθεί να καταλάβει τι μπορεί να έφερε αυτήν την αλλαγή. Τελικά μια μέρα ο Τοτός φέρνει σπίτι τον έλεγχό του. Τον αφήνει στο τραπέζι και χωρίς δεύτερη κουβέντα, πηγαίνει και κλείνεται στο δωμάτιό του και αρχίζει τη μελέτη. Η μαμά κοιτάζει τον έλεγχο και βλέπει ότι ο Τοτός έφερε ένα 10άρι στα Μαθηματικά.

Δεν μπορεί να κρατηθεί πλέον. Πηγαίνει στο δωμάτιό του και του λέει:

"Τελικά, πες μου τι έγινε βρε αγόρι μου. Οι καλόγριες τα κατάφεραν;"

"Οχι", λέει ο μικρός. "Τότε;", ρωτάει η μαμά, "τι ήταν; Τα βιβλία, η πειθαρχία, το όλο σύστημα του σχολείου, οι στολές, ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕ;"

Ο Τοτός την κοιτάζει και λέει: "Λοιπόν, την πρώτη μέρα στο σχολείο, όταν είδα τον τύπο καρφωμένο από τα χέρια επάνω στο σύμβολο της πρόσθεσης, κατάλαβα ότι αυτοί εκεί δεν κορόϊδευαν!"