Μπαίνουν δύο φίλοι σε ένα μπαρ

στην Αλάσκα και ρωτάνε τον μπάρμαν:
- Ρε φίλε, άσπρες γυναίκες έχετε εδώ;
- Φυσικά και έχουμε.
- Μαύρες γυναίκες έχετε;
- Και βέβαια.
- Ασπρόμαυρες γυναίκες έχετε;
- Ασπρόμαυρες; Όχι, ασπρόμαυρες δεν έχουμε!
Γυρνάει αυτός που ρώτησε και λέει στον φίλο του:
- Στο είπα, ρε μαλάκα, πιγκουίνο γάμησες χτες το βράδυ...

Ένας Αμερικανός τουρίστας στο Τελ Αβίβ

ήταν έτοιμος να μπει στο Μέγαρο Μουσικής Μαν για να παρακολουθήσει μια συναυλία από τη Φιλαρμονική τουΙσραήλ .
Θαύμαζε τη μοναδική αρχιτεκτονική, τις υπέροχες γραμμές της εισόδου και την υπερσύγχρονη διακόσμηση σε όλο το κτίριο.
Τελικά γύρισε στο συνοδό του και ρώτησε αν το κτίριο πήρε το όνομά του απ τον περίφημο Τόμας Μαν, τον παγκόσμιου φήμης συγγραφέα.
"Όχι", του είπε ο φίλος του. "Ονομάστηκε έτσι από τον Φρέντρικ Μαν, από τη Φιλαδέλφεια.
"Αλήθεια? Δεν τον έχω ακούσει . .. Τι έγραψε?"
"Μια επιταγή....."

Μπαίνει ένας τύπος μέσα σ ένα μπαρ

- Μπαρμαν: Γεια χαρά μεγάλε
- Τύπος: Γεια χαρά.
- Μεγάλε ποιος σε σακάτεψε ; Σπασμένα χέρια βλέπω , σπασμένα ποδιά .. Τι έγινε ;
- Ασε σου λέω ... Το ξύλο της ροζ αρκούδας έφαγα ... 
- Από ποιον ρε ;
- Τον ξέρεις , έναν κοντούλη τύπο , ένα σαμιαμίθι ρε παιδί μου ...
- Τον Περικλή λες ρε ;
- Ναι ρε ! Αυτόν !
- Και αυτός σου έκανε τέτοια ζημία εσένα ; Εσένα τον διάμετρο !
- Ε... κοιτά , κράταγε κάτι στο χέρι του .
- Α ! , πες μου έτσι ! Τι κράταγε ρε ;
- Χμ ... ένα φτυάρι .
- Ωχ ρε π***η ... Και εσύ δεν κράταγες τίποτα ;
- Ε . κάτι κράταγα και εγώ αλλά δεν πονούσε πολύ.
- Τι κράταγες ρε ;
- Ε... να .Το βυζί της γυναίκας του !

Ήταν ένας ορειβάτης και ανέβαινε σε ένα βουνό ψάχνοντας το νόημα της ζωής

Βρίσκει λοιπόν στα πρώτα 1000 μέτρα ένα γέρο και τον ρωτά:
- Ποιο είναι το νόημα της ζωής;
- Δε ξέρω, θα πας 2000 μέτρα πιο πάνω και θα ρωτήσεις κάποιον άλλο.
Πάει λίγο πιο πάνω και ξαναρωτά:
- Ποιο είναι το νόημα τής ζωής; 
- Πήγαινε στο γέρο που θα βρεις 1000 μέτρα πιο πάνω και θα σου το πει στα σίγουρα.
Πάει λοιπόν και ρωτάει το μισοπεθαμένο γέρο:
- Ποιο είναι το νόημα της ζωής;
- Το βουνό παιδί μου.
- Και γιατί να είναι το βουνό και να μην είναι το ποτάμι:
.
.
.
.
- Βρε, λες να ναι το ποτάμι;;;;

Πεθαίνει ένας χασικλής και πάει στην κόλαση…

Όμως η κόλαση δεν ήταν έτσι όπως την είχε φανταστεί, αλλά ένας μακρύς και περίεργος διάδρομος γεμάτος πόρτες.
Κοιτάει την πρώτη πόρτα και έγραφε πάνω: «ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ».
– Χριστέ μου, τι με περιμένει; αναρωτήθηκε.

Πάει παρακάτω και βλέπει μια άλλη πόρτα που έγραφε : «ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ».
– Θεέ μου, συγχώρα με, πού ήρθα;
Στο τέλος του διαδρόμου περνώντας πολλές πόρτες, βλέπει μια που έγραφε: «ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΧΑΣΙΚΛΗΔΕΣ». Αρχίζει να ιδρώνει από αγωνία.
Ανοίγει την πόρτα και τι βλέπει;
Τεράστιες ποσότητες χασισιού, βουνά ολόκληρα!!! Δεν πιστεύει στα μάτια του ο χασικλής! Η τύχη του ήταν βουνό!
Πάνω σε ένα βουνό από χασίς καθόταν ένας τύπος ατάραχος και «έστριβε» τσιγαριλίκια. Τον πλησιάζει διστακτικά και του λέει:
– Ρε φιλαράκο, να πάρω λίγο «χόρτο» για να στρίψω και γω ένα τσιγάρο;
– Και το ρωτάς; Πάρε… του λέει αδιάφορα.
Αφού στρίβει το πρώτο τσιγάρο ο χασικλής, μετά από λίγη ώρα του ξαναλέει:
– Ξέρεις, να πάρω λίγο παραπάνω, για να έχω και για το βράδυ να στρίβω τσιγαρλίκια;
– Ακου, λέει. Ολα αυτά δικά μας είναι, ξέρεις. Πάρε χωρίς να ντρέπεσαι.
Παίρνει μπόλικο χόρτο και στρίβει καμμιά δεκαριά τσιγάρα. Χωρίς να το σκεφτεί ξαναρωτάει τον τύπο:
– Μήπως έχεις μια φωτιά για να ανάψω τα τσιγάρα;
Τον κοιτάζει περίεργα ο άλλος και του λέει:
– Ρε φίλε, αν είχαμε και φωτιά εδώ μέσα, θα ήταν παράδεισος !!!