- Αγάπη μου, λέει στη γυναίκα του, δε θα ήθελα να σε βάλω σε κόπο, αλλά κάλεσα τον προϊστάμενό μου να φάμε μαζί.
- Χρυσέ μου, δεν έχω ετοιμάσει τίποτα ... Έχουμε μόνο λίγο ρύζι.
- Δεν πειράζει, έχω ένα σχέδιο. Όταν θα έρθει ο προϊστάμενος, θα του πω ότι έχουμε ένα περίφημο κοτόπουλο. Εσύ θα είσαι στην κουζίνα και εκείνη τη στιγμή θα σπάσεις ένα πιάτο. Εγώ θα φωνάξω: "Ελπίζω να μην είναι το κοτόπουλο", και εσύ θα απαντήσεις: "Δυστυχώς!" Έτσι ο προϊστάμενος θα φάει το ρύζι. Κατάλαβες;
- Ναι, αγάπη μου.
Ο προϊστάμενος καταφθάνει. Κάθεται στο τραπέζι και... ξαφνικά ακούγεται ένας τρομερός κρότος από πιάτα που σπάνε.
- Ελπίζω να μην είναι το κοτόπουλο! αναφωνεί ο σύζυγος.
Και από την κουζίνα ακούγεται λυπημένη η φωνή της συζύγου:
- Όχι, αγάπη μου, το ρύζι ήταν.
