Μια κοπέλα φέρνει σπίτι το φίλο της να τον γνωρίσει στους γονείς της


μια που αποφάσισαν να παντρευτούν .
- Ποια είναι λοιπόν τα σχέδιά σου; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας.
- Έχω πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός.
- Υποτροφία …. μμμμμ …. Αξιοθαύμαστο , αλλά πως θα μπορέσεις να παράσχεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει;
- Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο Θεός.
- Και τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει;
- Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο Θεός.
- Και παιδιά ; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά;
- Μην ανησυχείτε κύριε, έχει ο Θεός.
Η όλη συζήτηση συνεχίστηκε έτσι και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι , ο ιδεαλιστής γαμπρός επέμενε ότι έχει ο Θεός.
Αργότερα η μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της :
- Πώς πήγε η κουβέντα σας;
- Δεν έχει δουλειά, δεν έχει σχέδια για το μέλλον, αλλά τουλάχιστον πιστεύει ότι είμαι ο Θεός.