Στο δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της:



'Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και μια ελιά στη μυτούλα του!'.
Απαντά ο μαθητής:
'Δεν ξέρω κυρία!'. Και η δασκάλα του λέει:
'Μα είναι η γάτα, την ελιά έβαλα απλά να σε μπερδέψω'.
Στην συνέχεια...
'Πέτρο, πες μου εσύ: έχει φτερό, ράμφος και από κάτω ένα κουκούτσι;'. Απαντά ο Πέτρος:
'Πού να ξέρω κυρία, και με κουκούτσι από κάτω; Δύσκολα τα πράγματα!'. Του απαντά η δασκάλα: 'Είναι το πουλί βρε παιδί μου, το κουκούτσι έβαλα έτσι απλά να σε μπερδέψω!'.
Σηκώνεται ο Τοτός και λέει:
Κυρία, θέλω να ρωτήσω και εγώ κάτι.
'Τι είναι μακρύ, είναι κόκκινο και στρογγυλό στην κορυφή, έχει δυο μπάλες από κάτω και αρέσουν στις γυναίκες να το βάλουν στο στόμα;'.
Τσαντίζεται η δασκάλα και του λέει!: 'Τοτέ, έξω από την τάξη!!! ΤΩΡΑ!!!'. Ήρεμος της λέει της δασκάλας:
Όχι κυρία... είναι το ΚΡΑΓΙΟΝ, τις μπάλες τις έβαλα απλά για να σας μπερδέψω!»

Ήταν κάποτε ένα πειρατικό καράβι που ταξίδευε στις θάλασσες ψάχνοντας


 για την επόμενη λεία του. Σε αυτό το πειρατικό ήταν ένας μούτσος ύψους μόλις 1 μέτρο. Όπως καταλαβαίνετε ήταν η μασκότ του πλοίου, αλλά επειδή δεν μπορούσε να προσφέρει και πολλά ως πειρατής λόγω του χαμηλού ύψους του, ο καπετάνιος τον είχε συνέχεια στα αμπάρια να καθαρίζει.
Μια μέρα και εκεί που καθάριζε το πιο απομονωμένο αμπάρι, ο μούτσος βρίσκει ένα λυχνάρι. Με το που το τρίβει εμφανίζεται ένα τζίνι και του λέει :
- Ευχαριστώ που με έβγαλες από το λυχνάρι. Για να στο ανταποδώσω θα σου πραγματοποιήσω μια ευχή. Λέγε λοιπόν τί θέλεις, αλλά πες το δυνατά γιατί δεν ακούω και τόσο καλά

Σκέφτεται ο μούτσος και λέει στο τζίνι :
- Θέλω ένα σακί λίρες!
- Τι;;; Δεν άκουσα τι είπες, ξαναπέστο λέει το τζίνι
ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΣΑΚΙ ΛΙΡΕΣ φωνάζει και πάλι ο μούτσος
- Ένα σακί ΜΠΥΡΕΣ; εντάξει το έχεις λέει το τζίνι και «πουφ» εμφανίζεται ένα σακί μπύρες.
- Μα δεν ζήτησαν μπύρες λέει εκνευρισμένος ο μούτσος στο τζίνι, αλλά λίρες!
- Συγνώμη λέει το τζίνι, σου είπα ότι δεν ακούω καλά! Δυστυχώς όμως δεν γίνεται τίποτα τώρα, έκανες την ευχή σου και «τσουπ» μπαίνει πάλι μέσα στο μπουκάλι.
Τσατισμένος ο μούτσος παίρνει το σακί με τις μπύρες και πηγαίνει στον καπετάνιο λέγοντας του :
- Καπετάνιο στα αμπάρια βρήκα ένα μαγικό λυχνάρι με τζίνι το οποίο είναι κουφό. Να φανταστείς όταν του ζήτησα ένα σακί λίρες αυτό δεν άκουσε καλά και μου έδωσε ένα σακί μπύρες.
Γυρνάει τότε ο καπετάνιος στον μούτσο και ατάραχος του λέει :
- Γιατί ρε βλαμμένε νομίζεις ότι εγώ από το τζίνι ζήτησα ένα μέτρο μούτσο………

Είσαι στον γκρεμό, νύχτα ,


δεν βλέπεις τι έχει κάτω αν πηδήξεις.
Εχει βράχια ή θάλασσα? 
Σε πλησιάζουν 2 αραπάδες με σκοπό να σε πηδήξουν.
 Φοβάσαι να πηδήξεις. Κάθεσε εκεί και μάχεσαι.
 Σε βάζουν κάτω και σε πηδάνε. 
Σε ξεσκίζουν. 
Λές θα τελειώσουν, θα φύγουν και κάθεσαι.
 Ερχονται απο πίσω και άλλοι , γεμίζει ο τόπος ψωλές....τι κανείς?
 Πηδάς στο γκρεμό? 
Και αν κάτω έχει θάλασσα? 
Και αν έχει βράχια? 
Μήπως τα βράχια είναι προτιμότερα απο την ατιμία και την ξεφτίλα? 
Προς το παρόν οι Έλληνες προτιμούν το πήδημα...φοβάμαι όμως ότι θα μείνουν με την απορία αν τελικά κάτω έχει βράχια η θάλασσα...


Κραυγές και Ψίθυροι.



Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος, έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:
-"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν, όταν εξοργίζονται;"
-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας.
-"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν, παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" ξαναρωτά ο σοφός.
-"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος" είπε ένας άλλος μαθητής.
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση:
-"Μα δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; "
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν, αλλά καμία δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο.
Στο τέλος τους είπε:
-"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δύο άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ, και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο, θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση.
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν
για ν 'ακουστούν. Ενώ το αντίθετο συμβαίνει, όταν υπάρχει ανάμεσά τους η αγάπη.
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά. Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά.
Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη.
Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται, ούτε καν να μιλήσουν, παρά μονάχα ψιθυρίζουν. Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή, δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να ψιθυρίσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.
Έτσι συμβαίνει όταν δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
Όταν συζητάτε, μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν,
μην λέτε λόγια που σας απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πια τα λόγια σας,
το δρόμο του γυρισμού!!!


Mαθητής μηδενίστηκε ενώ απάντησε...σωστά σε όλα!




1
- Σε ποια μάχη σκοτώθηκε ο Λεωνίδας;
- Στην τελευταία του.

2
- Πού υπογράφηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας;
-Στο κάτω μέρος της σελίδας.

3
- Ποια είναι η κύρια αιτία διαζυγίων;
- Ο γάμος.

4
- Ποια είναι η κύρια αιτία της αποτυχίας;
- Οι εξετάσεις.

5
- Τι μοιάζει περισσότερο με μισό μήλο;
- Το άλλο μισό.

6
- Τι δεν μπορείς να φας ποτέ για πρωινό;
- Γεύμα και δείπνο.

7
- Αν ρίξεις ένα βότσαλο σε μια λίμνη, τι θα συμβεί;
- Θα βραχεί.

8
- Πώς μπορεί κάποιος να ζήσει 8 ημέρες άυπνος;
- Κανένα πρόβλημα. Θα κοιμάται τις νύχτες.

9
- Πώς μπορείς να σηκώσεις έναν ελέφαντα με ένα χέρι;
- Δεν θα βρεις ποτέ έναν μονόχειρα ελέφαντα.

10
- Αν έχεις στο ένα χέρι 3 μήλα και 4 πορτοκάλια και στο άλλο χέρι 4 μήλα και 3 πορτοκάλια, τι έχεις;
- Πολύ μεγάλα χέρια.

11
- Εάν πάρει 10 ώρες σε 8 άντρες να χτίσουν έναν τοίχο, πόση ώρα θα πάρει σε 4 άντρες για να τον χτίσουν;
- Μηδέν χρόνο, γιατί είναι ήδη χτισμένος.

12
- Πώς μπορείς να πετάξεις ένα αυγό σε τσιμεντένιο πάτωμα χωρίς να το σπάσεις;
- Με όποιο τρόπο θέλεις, τα τσιμεντένια πατώματα δεν σπάζουν.