– Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να υπάρχει ένα δωμάτιο. Ή έστω ένα κρεβάτι οπουδήποτε, ξέσπασε στο τελευταίο ξενοδοχείο που βρήκε.
– Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα δίκλινο και το έχει πάρει ένας νεαρός μόνο του. Ίσως δεχτεί να το μοιραστεί μαζί σας. Μόνο που πρέπει να σας πω ότι ροχαλίζει τόσο δυνατά, που από τα διπλανά δωμάτια κάνουν συνεχώς παράπονα. Δεν νομίζω ότι θα καταφέρετε να κοιμηθείτε εκεί.– Κανένα πρόβλημα. Θα το πάρω.
Το επόμενο πρωί ο ναύτης κατέβηκε για πρωινό φρέσκος κι ανανεωμένος.– Πως κοιμηθήκατε; τον ρώτησε ο ξενοδόχος.– Καλύτερα από ποτέ.– Μα δεν σας ενόχλησε ο άλλος νεαρός με το ροχαλητό του;– Όχι, τον έκανα να σκάσει σε μηδέν χρόνο.– Πως το καταφέρατε αυτό;
– Όταν ανέβηκα στο δωμάτιο ήταν ήδη στο κρεβάτι. Πήγα λοιπόν, του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και του είπα: Καληνύχτα όμορφε…
Όλο το υπόλοιπο βράδυ ξαγρύπνησε παρακολουθώντας με!!!
