Ο λευκός ιεραπόστολος ζούσε ειρηνικά σε ένα αφρικάνικο χωριό

εδώ κι ένα χρόνο περίπου. Μια μέρα ο αρχηγός του χωριού τον κάλεσε στη σκηνή του για να συζητήσουν για ένα μεγάλο πρόβλημα. -Τι συμβαίνει αρχηγέ; ρώτησε ο ιεραπόστολος. -Εσύ σε μεγκάλο μπελά! Χτες ανιψιά μου γκέννησε λευκό παιντί.
Εσύ μόνος λευκός στο χωριό. Αποφασίσω αν εσύ ζήσεις.
 Ο ιεραπόστολος κοίταξε 
πίσω από τον αρχηγό προς την πλαγιά του βουνού. -Κοίταξε γέρο μου. Ξέρω ότι 
φαίνεται άσχημο.
 Αλλά είναι απλώς μια παραξενιά της φύσης. 
Λέγεται αλβινισμός.
Η διαφορετικότητα δε σημαίνει τίποτε. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις.

 Για
παράδειγμα, κοίταξε εκείνο το κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα που βόσκουν στο
λόφο απέναντι. 

-Τα βλέπω. 
-Τότε θα πρόσεξες ότι στο κοπάδι υπάρχει κι ένα
μαύρο πρόβατο.

 Είναι το μοναδικό μαύρο πρόβατο σε όλο το χωριό αρχηγέ.
-Εντάξει, εντάξει. Αν εσύ ντεν μιλήσεις, ντεν μιλήσω κι εγκώ, είπε χλωμιάζοντας ο
αρχηγός.