μπροστά σε αναμμένο τζάκι και να λέω Χριστός Ανέστη,ούτε με το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ όλα αυτά!!!
Στην ταβερνα που δουλευα πρωτη φορα χτυπαει τηλ
Ναι !
Ντελιβερι κανετε !
Γυρναω στον ψηστη !
Ντελιβερι ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕΕ !
Ρε φίλε θέλω να βάλω γυαλί στο μαγαζί μου για προστασία από τον Covid19
-Θα πω εγώ στη μάνα μου που ξέρει να πλέκει..
-Τι θα της πεις ρε Μπαμπη ; -Θα της πω να ..πλέξει γκλας!!
Έβαλα σηματάκι στο αυτοκίνητο "Δεν έχει κασσετόφωνο"
για αποτροπή διάρρηξης
και την επόμενη βρήκα σημείωμα στη θέση του αμαξιού
- δεν πειράζει, θα του βάλουμε εμείς .....
και την επόμενη βρήκα σημείωμα στη θέση του αμαξιού
- δεν πειράζει, θα του βάλουμε εμείς .....
Πηγαίνει ο νέος διοικητής στο πιο ερημικό στρατόπεδο του Ιράν
και ενώ του έκαναν την καθιερωμένη ξενάγηση παρατηρεί μια καμήλα δεμένη σ’ ένα απόμερο μέρος πίσω από το στρατόπεδο. Ρώτησε λοιπόν τον αξιωματικό:
«Γιατί είναι εδώ αυτή η καμήλα;»
Και του απαντάει ο αξιωματικός ντροπαλά:
«Κύριε διοικητά, όταν οι άντρες έχουν ανάγκες και δεν αντέχουν άλλο, έχουμε αυτήν την καμήλα και….καταλαβαίνετε…».
Τον διακόπτει αμέσως ο διοικητής τρελαμένος από αυτό που άκουσε και φωνάζει:
«Ντροπή να λες τέτοια πράγματα. Την καμήλα την παίρνω υπό την προστασία μου» και διέταξε και έφτιαξαν ένα στάβλο έξω από το κατάλυμα του. Την έβαλαν εκεί και δεν τη ξανά ακούμπησε κανένας, παρά μόνο για να την ταΐζουν και να την πλένουν.
Ο χρόνος όμως περνούσε βασανιστικά στο στρατόπεδο ακόμα και για τον διοικητή που μετά από 8 μήνες δεν άντεξε άλλο και πήγε στον στάβλο με την καμήλα και έμεινε εκεί όλο το βράδυ.
Το πρωί μετανιωμένος που πήρε την καμήλα από τους στρατιώτες φωνάζει τον αξιωματικό και του λέει:
«Μπορείς να πάρεις την καμήλα και να την πας εκεί που ήταν όταν ήρθα».
Και ο αξιωματικός όλο χαρά του λέει:
«Κύριε διοικητά, μπορώ να είμαι εγώ ο πρώτος που θα την καβαλήσω για να πάω στο διπλανό χωριό με την πουτ@να;».
«Γιατί είναι εδώ αυτή η καμήλα;»
Και του απαντάει ο αξιωματικός ντροπαλά:
«Κύριε διοικητά, όταν οι άντρες έχουν ανάγκες και δεν αντέχουν άλλο, έχουμε αυτήν την καμήλα και….καταλαβαίνετε…».
Τον διακόπτει αμέσως ο διοικητής τρελαμένος από αυτό που άκουσε και φωνάζει:
«Ντροπή να λες τέτοια πράγματα. Την καμήλα την παίρνω υπό την προστασία μου» και διέταξε και έφτιαξαν ένα στάβλο έξω από το κατάλυμα του. Την έβαλαν εκεί και δεν τη ξανά ακούμπησε κανένας, παρά μόνο για να την ταΐζουν και να την πλένουν.
Ο χρόνος όμως περνούσε βασανιστικά στο στρατόπεδο ακόμα και για τον διοικητή που μετά από 8 μήνες δεν άντεξε άλλο και πήγε στον στάβλο με την καμήλα και έμεινε εκεί όλο το βράδυ.
Το πρωί μετανιωμένος που πήρε την καμήλα από τους στρατιώτες φωνάζει τον αξιωματικό και του λέει:
«Μπορείς να πάρεις την καμήλα και να την πας εκεί που ήταν όταν ήρθα».
Και ο αξιωματικός όλο χαρά του λέει:
«Κύριε διοικητά, μπορώ να είμαι εγώ ο πρώτος που θα την καβαλήσω για να πάω στο διπλανό χωριό με την πουτ@να;».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)